Quantcast
Channel: De belevenissen van de Familie Fingal op Aruba
Viewing all 181 articles
Browse latest View live

Aruba International Regatta 2018 (augustus)

$
0
0


Op 17 en 18 augustus 2018 vond weer de jaarlijkse Aruba International Regatta plaats te Nikki Beach, waarin Angelo mee deed in de klasse F11, gevorderden en de eerste prijs won. Hierbij wat leuke actie foto's van een heel gezellig weekend. Het zijn er veel, maar ik kon weer niet kiezen.




































































In de volgende blog: New York, the City that never sleeps. Mis hem niet. Meld je aan als "email follower" op de home page. Tot blogs.








New York: the city that never sleeps

$
0
0
Times Square

Omdat het herfstvakantie was vonden we het leuk om de kinderen te verrassen. Ik twijfelde even toen Sandro New York voorstelde, omdat Sandro en ik er al twee keer zijn geweest en we in december weer gaan voor Sandro's congres, maar Laura heeft het al jaren over New York en het is echt iets dat je gezien moet hebben. 




Bovendien zijn er door de toetsen en een druk eindexamenjaar nooit vrije weken, maar nu was de eerste schriftelijk examen periode net voorbij en was er nog even geen nieuwe stof op school. Dus boekten we een rechtstreekse vlucht en hotel Sheraton Times Square. Een perfecte locatie wisten we omdat we er al eens eerder met z'n tweetjes hadden gelogeerd. 

Empire State Building



De andere keren waren we er in december en was het erg koud (beneden nul of rond het vriespunt). Nu, in de herfst, is de temperatuur perfect. Graadje of 24 overdag en 's avonds ongeveer 17 graden. 
Dus bleven de meegenomen jassen in de koffer. 


De kinderen gingen mee naar het concert van Billy Joel, die op trad in Madison Square Garden. Geluid was perfect en veel bekende nummers, dus " a night to remember". 



De ferry van Manhattan naar Staten Island was ook een schot in de roos. Ze vonden het geweldig indrukwekkend om vanuit de boot het vrijheidsbeeld te zien. Deze keer was het, in tegenstelling tot vorige keren in december, wel heel erg druk op de boot. Alleen op de terugweg vonden we een plaatsje aan de railing. Ik moet zeggen dat je in december niet echt voor je lol daar buiten op de boot wil gaan staan vanwege de kou, dus allemaal logisch, maar dit ter zijde.





Statue of Liberty


De verrassing was nog groter toen ze mee mochten naar Broadway. Ze kozen voor "The Phantom of the Opera"en vonden het geweldig.





De allergrootste "hit" was de stiekem door Sandro geboekte helicopter tocht. Wat was dat gaaf zeg. Gewoon even boven het vrijheidsbeeld vliegen, de skyline zien, de Brooklyn bridge . De kinderen raakten er niet over uitgepraat. Een kwartier lijkt lang, maar voor je het weet sta je weer op de grond.
Hierbij wat leuke foto's van de helicopter tocht (sorry, ik kon geen keuze maken):
































De metro werd veel gebruikt om naar lower Manhattan te gaan, waaronder naar de Brooklyn Bridge. Hij heeft een lengte van 1,8 kilometer en lijkt me heel gaaf daar over heen te joggen in december, mits het niet te koud is dan. Ook hier nu veel toeristen, vorige keer in december met sneeuw bijna niemand, maar o zo koud.





In China town waren Sandro en ik al eens geweest, maar nu hadden we van het werk nog een leuk adresje gekregen om Dim Sum te eten. Daar nemen de Chinezen thee bij en de combinatie is inderdaad verrukkelijk.






Museum of Natural History

Ook Angelo's wens om naar het "Museum of Natural History" te gaan is uitgekomen. Wat is het daar groot zeg. 

Wollman rink

De laatste dag hebben we gebruik gemaakt van "City Bikes", die op meerdere plaatsten staan en hebben we door Central Park gefietst. Doordat het heuvel op, heuvel af gaat is het best een pittig tochtje. Bij Wollman rink is 's winters een schaatsbaan. Nu alleen een mooi uitzicht. O ja, en natuurlijk heb ik hier ook hardgelopen, gaaf (feels like a local).



Central Park





Alles nog mooi groen begin oktober



De lunch daarna smaakte goed op het rooftop terras aan de 5th Avenue en met fantastisch uitzicht op ondermeer Empire State Building. Tip: kom tussen 14:00 en 16:00 uur, want dan is het happy hour.
Een menuutje kost dan ongeveer 10 dollar, wat heel goedkoop is voor New York.

Rooftop terras en bar


De laatste avond gingen Laura en Sandro naar Bruno Mars en ben ik een Les Mills lesje Bodypump gaan doen bij de New York City Sports Club, die op diverse locaties in New York zit. Dat ze daar al bij nummer 107 waren van Les Mills was extra leuk. En ze vonden het allemaal erg "cool" dat ik helemaal uit Aruba kwam. Ik "google" altijd op Les Mills. Zo heb ik in Orlando een lesje meegedaan en hier vond ik ook snel een school op 5 minuten loopafstand. In december hoop ik Les Mills spinning mee te doen daar.



Na een voorspoedige terugvlucht nu weer terug op Aruba en helemaal bij met mijn blog, wat niet vaak voor komt. Maandag weer werken, maar na zo'n leuke vakantie is de batterij weer helemaal opgeladen en is het helemaal niet erg weer te starten met het dagelijkse leven. Tot blogs allemaal. 

The feeling of X-mas

$
0
0


Hier ben ik weer voor een gezellige blog. Na de vorige blog ben ik weer op oogcontrole geweest en deze laatste controle was helaas niet goed, waarna ik een (spoed) oogscan gehad heb. Over mijn slechte oog, waar ik nog 3 procent mee zie, is een vliesje gegroeid waardoor het zicht nòg minder is geworden. Ik sta nu - op mijn verjaardag notabene - ingepland voor een FAG (een angiografie van het oog met contrast vloeistof ofwel Fluoresenctie angiografie). Vaak s avonds / s nachts hoofdpijn, waarschijnlijk door het inspannen van de ogen. Gelukkig ook leuke afleiding, want na een super leuke sinterklaasviering met gedichten ging ik met Sandro mee op congres reis, wederom naar New York.



Deze keer heel andere temperaturen. Met min 3 overdag was het behoorlijk wennen als je van plus 27 graden af komt. Gelukkig hadden we onze winterjassen en muts/sjaal mee genomen. Hard nodig, zeker met de gure wind erbij. Als compensatie voor het koude weer een prachtig verlichte stad en overal kerstmuziek, lichtjes, gedecoreerde etalages en warme chocolademelk, zodat de kerstsfeer direct aanwezig was. 



De eerste 3 dagen was Sandro op congres en ging ik mijn "bucketlist" af . Dat waren 3 dingen op sportgebied, namelijk een Les Mills spinning en bodypump les bij de New York Sports Club en hardlopen in Central Park en over de Brooklyn Bridge. Omdat ons hotel vlakbij Central Park lag was de eerste op eigen gelegenheid zo te doen. Voor de "Two Bridges run" had een ik supergave "personal running tour" geboekt online. Jillian pikte me op in de hotel lobby en samen gingen we met de metro naar het begin van de Brooklyn Bridge. Vervolgens hebben we een kilometertje of 8 hardgelopen over deze brug, de Manhattan brug en ook nog door Chinatown. Tijdens het rennen vertelde ze veel over de omgeving en gebouwen . Vantevoren geef je op wat jouw "pace" is en zij is dan verplicht jouw tempo te lopen, zodat je niet al hijgend bij de finish komt. Het was echt een kik om deze "run" te doen. Wel duurde het lang voordat ik warm was, want met winterjas aan rennen gaat natuurlijk niet. 


Als herinnering nog wat leuke foto's van haar doorgestuurd gekregen. Daarna zette Jillian me weer af bij het hotel. Echt een aanrader voor als je in New York bent. Ze hebben ook groeps ren-excursies.



De eerste 3 dagen was Sandro zo'n beetje einde van de middag klaar, zodat we s avonds lekker samen uit eten konden. Donderdagavond kwamen we echter zo laat aan in het hotel dat we maar een paar uurtjes geslapen hadden. Het congres begon al om 07:00 uur s ochtends. De avond hierna vielen we beide bijna in slaap bij de Lion King musical. Zo jammer, maar we waren "kapot". Buiten koud, binnen lekker warm, weinig geslapen en "tok" , daar gingen we knikkebollen. Toch maar een keertje terug voor de musical dan?

Bij de Rockefeller X-mas tree

 Mooi versierde lobby Sheraton Times Square

 Ice skating bij Rockefeller 

 Two bridges run

 Central Park run

De derde avond zijn we naar de Sony Music Hall geweest. Daar trad Jose Feliciano op, van het bekende "Felis Navidad"-nummer. Heerlijk genoten daar en nog aan de praat geraakt met een enthousiast stel uit Florida, dat ook eens op Aruba was geweest. 


 Asia restaurant met "amazing view"

Wollman Rink (deze foto is van vorige keer NY, maar schaatsbaan staat er elke winter)

 Een selfie, want Sandro was op congres

 Bodypump groepsles: enorm grote zaal

 Spinning instructor NYSC

Morgen vliegen we weer terug naar de zon. Vakantie is heerlijk, maar kou is niets voor mij. Te warm is niet lekker, maar te koud al helemaal niet. Althans voor mij, want ik ben echt een mooi weer fan. 

Mooi versierde etalages 

Koud, warm, mooi of slecht weer: ik wens al mijn bloglezers hele fijne feestdagen en een heel goed, gelukkig, maar vooral gezond 2019. Tot blogs. 



Welkom terug

$
0
0


Vandaag geeft mijn iPhone een foto herinnering aan. Je weet wel, zo'n leuke terugblik van een gebeurtenis van vandaag precies zoveel jaar geleden. Het is een flashback naar september 2014, onze Florida vakantie. Ineens realiseer ik me dat dit niet alleen de laatste vakantie was dat ik nog goed kon zien, maar ook dat Laura nu niet meer dagelijks bij ons is. En dus dat het tijd wordt voor weer een gezellige nieuwe blog. Ik heb veel in te halen zie ik, want de laatste is van december 2018!Wat is er veel gebeurd in de tussentijd.

Key West september 2014 


Eenst even terug naar die Florida vakantie. We hadden een prachtig appartement op loopafstand van Miami Beach en Laura zou met papa naar het concert van One Direction gaan. Ik had de hele vakantie al een gevoel dat ik wat "zand" in mijn ogen voelde en wat droge ogen. De vlekjes en beginnende spinnenwebben zouden migraine zijn, als ontlading na een drukke periode en het daarop volledig tot rust komen in de vakantie. Dus keertje in de ogen wrijven, zonnebril op en weer verder.
Dat in Key West de pittoreske gebouwen toch iets wat scheef op de foto stonden, begreep ik later pas.
Niet veel later na terugkomst op Aruba bleek op mijn eerste werkdag op kantoor al dat er iets heel fouts aan de hand was. En zo zat in binnen 24 uur in de medische molen voor een spoed vlucht naar Colombia met een netvlies dat los lag inclusief de gele vlek. We zijn nu 5 jaar en 2 operaties verder en sinds die tijd is mijn motto "carpe diem". Dus van het leven genieten. Voor jullie houdt dit weer gezellig leesvoer in. Dus houd de komende tijd mijn blog goed in de gaten voor leuke updates. Bijna een zwangerschap, die negen maanden inhaal op mijn blog. Maar ik ga het goed maken voor jullie. Wordt vervolgd.

Keep on following !


Januari 2019: bezoek mama en Paul Aruba

$
0
0


Aankomst Reina Beatrix airport

Ik wil beginnen met deze blog door te zeggen dat de foto's al klaar stonden, voordat ik ging schrijven. Intussen zijn er veel dingen veranderd, maar juist daarom wil ik nu deze blog plaatsen. Ik had jullie geschreven op 10 september en toen beloofd de belevenissen van ons weer op te pakken. Dus had ik de afgelopen twee maanden al foto's geupload en op volgorde gezet. Voordat we hier gaan terugblikken op een fantastische bezoek wil ik jullie laten weten dat Paul een hartklep operatie heeft ondergaan die niet is afgelopen zoals gepland. Daardoor weten we al zeker dat de vakantie naar Aruba van januari 2020 niet doorgaat. Daarom hier een terugblik naar januari 2019, toen we hebben genoten van een heerlijk bezoek van mama en Paul op ons mooie eiland. 

Eten bij Zeerover 


Mango Halto


Traditie getrouw komen mama en Paul in de maand januari. Het regenseizoen is dan voorbij en de drukte van de feestdagen ook. Ik heb een heerlijke duo massage met mama gedaan bij Spa del Sol, met uitzicht op zee. Deze keer een "hot stone massage". En lekker veel samen veel sportlesjes gedaan bij Fly Fit Studio.



In het weekend had Sandro geen dienst en zijn we lekker gaan toeren. Een wandeling met mama, ik en Angelo in Arikok, terwijl Sandro en Paul van het uitzicht genoten van Dos Playa. Natuurlijk sloten we af met een heerlijke lunch bij Boca Prins. Helaas is dit leuke eet tentje, waar ze ook heerlijke cocktails serveren, inmiddels dicht. Het uitzicht was er fabuleus.


California lighthouse 


Wandeling met mama en Angelo door Arikok













Ook hebben mama en ik nog even quality time samen gehad door samen te lunchen bij Muligans. In januari was het nog helemaal open daar. Jammer genoeg hebben ze nu glas geplaatst vanwege de zon en harde wind, maar ik vond het open gevoel en het uitzicht op de golfbaan zonder glas ervoor echt super.



De dagen vlogen voorbij en mama en Paul hadden lekker weer wat zonlicht opgevangen tijdens de Nederlandse winter. We hebben genoten van goed gezelschap. Tot de volgende blog en hierbij nog wat leuke foto's en ik eindig met te zeggen : carpe diem. Life is short, so enjoy every minute of it.


Arubaanse sunset 






























Cactus in bloei



Mangel Hallo, waar je heerlijk kunt snorkelen




Sportief 2019

$
0
0


Na 2014 - mijn netvlies operatie - is mijn wereld naast negatief vooral POSITIEF veranderd. Ik ben gaan genieten van elke dag en ben me gaan focussen op mijn grote hobby: sporten! Voor mijn netvlies operatie deed ik Bodypump en spinning. Gewoon 2x per week: that's it. Nadat ik bijna blind werd dacht ik: ik ga genieten. Ik ga heerlijk in de buitenlucht lopen. De eerste paar hardlooprondes waren een straf. Al na 10 minuten rennen was ik bek af . Ik kon niet meer. Hoe in godsnaam kunnen mensen 5, 10 of zelfs een halve marathon rennen? Onmogelijk, vooral in het klimaat van Aruba.





Een kennis van me, die al fanatiek aan het hardlopen was, bracht me op de hoogte van het Evt ren programma, maar ik kon het niet downloaden, omdat ik op de Amerikaanse app store zit en het een Nederlands/Vlaams programma is. Uiteindelijk heb ik het gevonden onder een andere naam op de Amerikaanse store en ben gewoon begonnen.





Al vrij snel werd het geen uitputtingslag, maar een verslaving voor mij. Het ging steeds beter.  Ik ging wedstrijdjes mee doen van 5 kilometer en merkte al snel dat ik niet heel snel, maar wel redelijk goed liep ten opzichte van mijn leeftijdsgenoten. Daarna kwam de volgende stap: 10 kilometer. Ook weer veel leuke wedstrijdjes op de 10 gedaan, waardoor je de snelheid leert opbouwen. 





Op dit moment sta ik voor de grote uitdaging om mijn eerste halve marathon te gaan lopen. Of het me gaat lukken weet ik niet, want de luchtvochtigheid en temperatuur zijn hoog op Aruba, maar ik heb me - heel stout - opgegeven voor mijn eerste halve marathon in maart: de Aruba Int' Marathon. De bedoeling is te rennen van het Joe Laveist Stadion in San Nicolaas tot Alhambra in Noord. En een halve, dus 21,1 kilometer. Mijn doel zal niet de beste tijd zijn, maar om het uit te lopen. 







Iedereen die twijfelt: gewoon lekker gaan rennen. Ik ben gestart op mijn 46ste en kan natuurlijk nooit rennen als een 20 jarige, maar het voelt gewoon heerlijk. Je lichaam maakt endorfine aan en je voelt je gewoon blij. Eerlijkheid gebiedt mij wel om te zeggen dat het verslavend is. Vakantie is voor mij geen vakantie als ik niet kan rennen. Dus moet in mijn vakantie altijd wel een gaatje zitten om, ook al is het maar 5 kilometer, even te kunnen rennen.










Zo heb ik tijdens mijn aflopen vakanties gerend in Rotterdam, New York, San Franciso en natuurlijk in Den Bosch. En wel samen met Marie Durieux, die een hele leuke Trail run voor me had ingepland. Ik neem hier dan ook even zijn slagzin over die ik wel heel goed vind: "keep on running in a free world" . Tot de volgende blog en hier nog wat ren foto's. Voor degene die niets met hardlopen hebben : de volgende blog gaat weer heerlijk over Aruba zelf.










Spinning class Fly Fit Studio 








Samen met Angelo 



























Januari 2019: etentje Heart Clinic Aruba

$
0
0


In januari 2019 hadden we ons verlate/uitgestelde kerst etentje van Sandro's werk. Dit jaar bij "Windows on Aruba", waar we heerlijk in de watten gelegd werden. Ook de partners waren van de partij. Helaas kon de man van een van de secretaresse's er niet bij zijn, maar we hebben het super gezellig gehad. 





Je merkt echt dat de sfeer goed is. En ook super leuk voor mij, als partner van, om het personeel weer even te spreken.





De dames hadden stiekem afgesproken de kleur rood te dragen, wat natuurlijk voor het hart staat.









Inmiddels bestaat Heart Clinic al vier jaar (straks in 2020 5 alweer) en we hopen in 2020 weer een goede start te maken.


Iedereen bedankt voor een fantastisch jaar.


08 januari 2019: mijn 49e verjaardag samen vieren

$
0
0

08 januari 2019 veranderde nog net het tiental niet, dus nog reden tot paniek . Mijn 49e verjaardag was niet vergeten op het werk, waar s ochtends vroeg al alles prachtig versierd was. Een mooie verjaardagskaart met teksten van collega's en ook nog zingen aan het bureau maken je wel even verlegen. 



Na het werk, waar ik vroeg gestopt was, een verassinglunch bij Vientanas del Mar, op het mooie golfterrein Tierra del Sol samen met man lief.



Schoonouders Wim en Lucia waren gezellig gebak komen eten einde van de middag, waarna we een prachtige sunset hadden bij de Italiaan op de heuvel. Wat een rijkdom zeg.


Ondanks dat ik op een dag als mijn verjaardag vrienden en familie uit Nederland enorm mis en de aanwezigheid van mijn ouders moet missen hebben ze hier op Aruba toch ontzettend hun best gedaan om mij in het zonnetje te zetten. Ik heb ook echt een super gezin. Dank je lieverds. En de mooie sunset als op zo'n dag hebben we natuurlijk alleen op Aruba.

Met mijn 2 grote schatten


Sunset bij restaurant 


Rotterdam februari 2019

$
0
0


In februari 2019 ging ik voor een second opinion naar het Oogziekenhuis in Rotterdam. Na verschillende testen kwam er ook iets uit het linker oog, namelijk "verdenking glaucoom". Omdat dit mijn enige goede oog nog is, gaan we dit op Aruba extra goed in de gaten houden. Verder had Sandro een echo cursus en konden we daardoor het een en ander goed combineren.



Tussen de bedrijven door heb ik nog het een en ander kunnen ondernemen. Zo heb ik een leuke run door Rotterdam gedaan, over de Erasmus brug, langs de kubuswoningen en de haven. Daarbij kwamen we door de "Tunnel of Love" en ook langs het marathon beeld van de bekende Rotterdam Marathon. Natuurlijk ontbrak ook de Euromast niet tijdens de ren tocht.

De "kleintjes" van familie Weijnen 

Op zondag hadden we een leuke neven en nichten reünie geboekt bij Vrielink Bar en Kitchen in de Bossche Binnenstad. Gezellig even bijgekletst met iedereen.

Run Rotterdam

Wat ook ontzettend leuk was, was het weerzien met Schoevers vriendin Nicole. Samen hebben we geluncht en ondanks dat we elkaar lang niet gezien hadden was het alsnog we elkaar gisteren nog gezien hadden.


Zelf in m'n uppie nog een rondvaart gemaakt om zo wat van Rotterdam op te steken. Was toch best de moeite waard. Daarnaast nog een bezoekje afgelegd aan Gerechtsdeurwaarderskantoor Flanderijn. Ook nieuwsgierig natuurlijk hoe ze daar werken. Ik kreeg spontaan een rondleiding en een gesprek.



Tenslotte nog uit eten geweest met papa en broer Remko en in Den Bosch nog even afgesproken met een vriendin.

Neven/nichten reünie

Zonsondergang Rotterdam

Neven/nichten 

Kubus woningen Rotterdam

Tijdens run 



Wandeling en lunch met Monique






In de stad kwam ik Jolanda met haar dochter tegen





Zonsondergang vanuit Euromast 



Etentje Remko en papa 

Heerlijke Indonesische rijsttafel bij Boega Malatti met mama en Paul


Tunnel of Love 


Mijn favoriete broodje bij La Place, lekker opgepeuzeld in de trein


Marathon beeld Rotterdam

Groepsfoto neven/nichten reunie

Papa en Remko






Weerzien met andere Monique: gezellig!











Ons welkom op Schiphol






Mama (lekker Indonesische rijsttafel)



Etentje in de Euromast : aanrader 




Oeteldonkse dame in Den Bosch natuurlijk


 Kale bomen in de winter



Kubus woningen 

Centrum Rotterdam




Tuin bij mama en Paul







Gezellig 















Ik weet het: de foto's lopen door elkaar, maar één ding staat boven kijf. Rotterdam is een leuke stad, maar niets gaat boven het gezellige Brabant. Het was op z'n Brabant gezegd "KEI LEUK".  Lieve mensen, ik ben hard bezig de weblog bij te werken. Binnenkort meer. Houd de weblog in de gaten en geef je op als "email volger " op de hoofdpagina om niets te missen. Tot de volgende blog. Ayo





Carnaval 2019

$
0
0



Zoals de trouwe bloglezers inmiddels al weten is carnaval het grootste feest van het jaar op Aruba.  Een maand lang zijn er jump ups, koningin verkiezingen en vooral veel parades. De carnaval wordt afgesloten met de grote parade op de zondag van carnaval. Het is nog altijd mijn wens om een keer zelf mee te lopen, maar tot nu toe is het er - om diverse redenen - nog niet van gekomen.






Denk aan vrolijke kleuren, schitterende kostuums, opzwepende muziek en veel plezier onder de altijd schijnende Arubaanse zon. Hierbij een paar foto's, om een leuke indruk te krijgen van afgelopen carnaval. 






Zoals altijd zit ons gezin in afwachting van de langs komende parade, met een goed gevulde koelbox langs de kant, om daarna te genieten van al het moois dat voorbij komt.
Mocht je de kans krijgen naar Aruba te komen, overweeg dan zeker de carnavalsmaand. Echt de moeite waard.  Tot blogs.



Eerste rijles / juni 2019

$
0
0


In juni kreeg Laura haar eerste auto rijles. Op Aruba mag je wel voor je 18e oefenen met iemand naast je in de auto, maar officieel rijles in een lesauto is hier vanaf je 18e. 90% van de auto's zijn schakel hier, wat ook wel handig is gezien de beperkte oppervlakte van Aruba (circa 180 km2). Er is hier maar één weg waar je 80 kilometer per uur kunt rijden en voor de rest is het veel remmen en stoppen. Dus: schakelen is hier niet handig.



Bij inschrijving konden we kiezen uit twee pakketten: 4 lessen of 7 lessen . Ter vergelijking : In Nederland kies je tussen 40 of 20 lessen :). Toch knap als je na 7 lessen al mag afrijden. Na ongeveer de vierde les zei de instructeur dat het best goed ging, maar dat alleen de bochten wat minder ruim genomen mochten worden. Verder bestond het theorie gedeelte uit één velletje verkeersborden en 2 dubbelzijdige A-4 kantjes beschreven met regels. Ook was er 1x per week een theorie avond, waarbij er met speelgoed autootjes een situatie werd geschetst. Het kwam bij mij allemaal wat hilarisch over, maar om toch alvast te beginnen hebben we Laura opgegeven.




Ik houd in ieder geval mijn hart vast als ik naast een net op Aruba geslaagde zou mogen zitten in de auto. Laura heeft inmiddels al haar 7 lessen er op zitten en hoe het verder afgelopen is lezen jullie in een van mijn volgende blogs.



Tranen van blijdschap: juni 2019

$
0
0


Het is woensdag 12 juni 2019 als ik ontspannen die dag van mijn werk weg rijd. Deze dag komt de eind examenuitslag binnen van HAVO, maar Laura heeft al aangegeven dat ze het waarschijnlijk niet gehaald heeft. Dus al rekening gehouden dat Laura gezellig nog een jaartje op Aruba blijft. Dus rijd ik naar het stadion om nog even een rondje hard te lopen op de baan, toen plots mijn telefoon piepte. 


"Mam, ik denk dat ik toch geslaagd ben" hoor ik aan de andere kant van de lijn. Ik stop gelijk mijn hardloop ronde en ben helemaal van slag. Nog nooit zo snel naar huis gereden zie ik inderdaad in Magister (het systeem waarop je punten kunt zien) "GESLAAGD" staan. 


Etentje na het goede nieuws

Tranen van blijdschap en een ook zeer verraste papa, die natuurlijk meteen gebeld werd. Daarna hadden we precies 2 uur om naar "het neerhalen van de lijst" op Colegio te gaan, dus snel douchen en omkleden.



Natuurlijk aansluitend lekker uit eten met Laura en daarna, begin juli, de diploma uitreiking.
Wat zijn we trots op je Laura. En wat gaat alles nu opeens in een stroom versnelling. Want dat betekent ook dat de eerste thuis gaat uitvliegen. Iets waar ik altijd tegen op heb gezien en wat ook de reden was dat ik in 2009 niet wilde emigreren naar Aruba in eerste instantie.



Maar eerst genieten van de uitreiking en deze mooie prestatie.
Kleine meisjes worden groot.



Het beneden halen van de lijst met geslaagden, het gejuich en daarna de uitreiking waren één groot feest. Op Aruba doen ze dat super leuk. De uitreiking was in een mooi gedecoreerde zaal en natuurlijk onbrak ook een buffet niet.  Een dag en prestatie om nooit meer te vergeten. We zijn trots op je Laura.






































Eerste uitvlieger is een feit: juli 2019

$
0
0



In juli was dan de eerste uitvlieger een feit. We vlogen samen naar Nederland om te helpen de kamer te verven en in te richten en daarna begon de eerste introductie, namelijk de bursalen introductie van de Arubaanse studenten in Nederland. Na dag 1 werden de studenten per regio gesplitst. Laura gaat studeren in Utrecht en hieronder wat leuke foto's van haar introductie week. Er werd samen gegeten, ingeschreven bij de Gemeente, bankzaken werden geregeld en ze hadden speur- en introductie tochten. Zelfs een middagje Ikea om in te richten ontbrak niet op het programma. 



Laura heeft nog geen studentenwoning in Utrecht gevonden, dus ze reist voorlopig op en neer vanuit Den Bosch, alwaar ze een ruime kamer heeft gevonden (16 m2!).




Kamer in Den Bosch 

Ik ben een beetje achter met de blog, maar inmiddels heeft ze haar draai gevonden in Den Bosch. Waarschijnlijk gaat ze volgend jaar "switchen" naar een andere studie, maar ze is al ontzettend zelfstandig geworden. Ook is ze lid geworden van een sportschool, zit ze op piano les en heeft ze een mooie elektrische piano op haar kamer en is ze begonnen met rijles in Nederland. In december komt ze kerst met ons vieren op Aruba en de bedoeling is dat wij met z'n drietjes in de zomer naar Nederland komen. En zo is het opeens stil in huize Fingal te Ruby. Echt wennen hoor...... Hieronder nog wat foto's . Tot blogs. 

Uitzicht vanuit studenten kamer




Studentenkamer 


Koken in studenten kamer 





Oma en Paul wonen nu wel opeens heel dichtbij
Op eerste verdieping haar studentenkamer 










Gezamenlijke badkamer studentenkamer 


Nederland 2019: inrichten Laura en beetje vakantie

$
0
0


De eerste drie weken in juli waren gevuld met het verven van Laura's kamer, inrichten, schoonmaken, Ikea, electronica zaken en alles om haar kamer tot een waar paleisje te maken. Na een gezellige ontvangst op Schiphol door mama en Paul en een heerlijk etentje aan de slag in Den Bosch.

Door Mari van mij gemaakte actie foto tijdens onze run

Buiten het inrichten heerlijk hard gelopen met Mari Durieux, een renner die schrijft voor het tijdschrift Runners en met mij een super gave trail run heeft gedaan door de Bossche Broek, de Citadel, stationshal en zelfs met het pondje overgestoken. Verder weinig tijd voor bezoekjes, maar nog wel even vriendin Monique gezien. O, mis mijn vrienden in Nederland nu al weer....


Monique en ik 


Tijdens het klussen vermaakte Angelo zich bij opa, door veel te schaken. Heeft Angelo zichzelf aangeleerd en thuis kan er niemand schaken, dus even schade inhalen.

Citadel Den Bosch, tijdens run



Nieuw gedeelte Den Bosch, achter station. Ook weer tijdens run gemaakt



Angelo bleef na ons vertrek nog even in Nederland, maar toen in Waalwijk bij oma en "opa" Paul. Hier werd hij afgezet op Schiphol, om alleen terug te reizen naar Aruba.

Laura met Sophie, dochter van Monique

Doorkijkje, Uilenburg Den Bosch









En wie kwamen we onverwachts tegen in de stad: Theo en Anita !

De altijd gezellige Korte Putstraat


Vriendschap blijft altijd, ondanks de afstand 

De trots van mijn stad: de mooie Bossche Sint Jans kathedraal. 


Ik hardlopend door het nieuwe gedeelte van Den Bosch 
(foto: Mari Durieux)

Mijn plekje : Den Bosch 

Ik stop nu even met deze blog, want ik krijg nu al heimwee naar de mooiste en gezelligste stad van Nederland. Dus zeg ik "houdoe", tot de volgende blog.

Angelo alleen met de trein, naar een vriend


Pakjesavond 2019

$
0
0

Traditie getrouw vieren we elk jaar pakjesavond. Dit jaar wel anders dan we gewend zijn, want we missen één persoon, namelijk Laura. Na de voorpret van het lootjes trekken, wat tegenwoordig digitaal gaat, daarna een heerlijk avondje gehad. Ik kreeg wat hardloop voer, namelijk een gezond hart boek en een boek over 10 kilometer, de halve en de hele rennen. Angelo een basketbal en scheidsrechters fluit en Sandro nieuwe fiets handschoenen. Ik hoor jullie denken: wat een sportieve familie.... dat zijn we ook. 





De sinterklaas CD natuurlijk op (lekker ouderwets) en pepernoten op tafel. Alleen het zingen totdat Sinterklaas binnen komt ontbrak. Ondanks dat ook Angelo ouder wordt, toch een heel gezellige avond gehad. Ook al zitten we aan de andere kant van de oceaan, dit Nederlandse feest wordt echt in traditie gehouden.


Genoten van ontzettend originele en leuk in elkaar gezette gedichten en een avond vol gezelligheid zeg ik: tot de volgende sinterklaas.




Met "Roos' naar La Vista

$
0
0

Een vroeg kerst diner dit jaar voor Gerechtsdeurwaarderskantoor Roos en Incasso N.V.  Op 06 december 2019 aten we in het chique Mariott Hotel bij La Vista. We genoten van een heerlijk buffet en we hadden lootjes getrokken. Natuurlijk hoorden daar kanootjes bij en iedereen had ontzettend zijn best gedaan het zo origineel mogelijk te maken. Zie hieronder de foto van onze Surinaamse collega Henry, die een wel hele mooie surprise erbij kreeg. In de ballon zelf zat het kado.


Voor een van de collega's zat er een Wendy's zak bij en bij een andere collega schoenen, omdat ze vaak op blote voeten door kantoor loopt. We hebben er allemaal erg om moeten lachen. 

Bernard en Natasha Roos 



Vanessa had een paar leuke quiz vragen in elkaar gezet, waarbij we in teams werden ingedeeld.
Een zeer geslaagde avond, met een super team. Op naar 2020!


Gewichten voor Alyear 


Onverwachtse reis naar Nederland: 14 - 22 december 2019

$
0
0


In de tweede week van december moesten we onverwachts naar Nederland, omdat het niet goed gaat met Paul. We zijn erg blij hem gezien te hebben en het afscheid was moeilijk, omdat we niet weten of hij nog beter wordt. Door het onverwachtse vertrek hadden we een Airbnb bungalow geboekt in Rosmalen, bij Den Bosch. Normaal blijven we bij een van mijn ouders namelijk. De Airbnb was zeer ruim en lag in een bosrijke omgeving. Alles was aanwezig, zelfs een bad. Laura had ons opgehaald van Schiphol en we zijn samen met haar teruggevolgen naar Aruba, voor een vakantie ticket dat al geboekt stond voor Laura.







Ondanks de trieste reden van ons bezoek hebben we toch genoten en ook nog even broer Remko bezocht.











Verder is neef Hans nog een avondje in de Airbnb langs gekomen. Hij komt gezellig in maart een weekje naar Aruba. Papa ook nog even kunnen zien.





Wat niet de bedoeling was, maar waarbij we toch aanwezig konden zijn, was het Sarah feest van Monique. Op de foto mijn andere vriendin Monique, met schoonzus Marielle en ik in het midden. Ik was zelf het grootste kado op haar 50e verjaardag, omdat ze totaal niet verwacht had dat ik kwam. Marielle had flessenpost verzonnen en ik had daarvoor ook een leuk stukje ingezonden over onze HAVO tijd samen. Monique en ik zijn getuige geweest op elkaars bruiloft en al sinds de brugklas HAVO vriendinnen.


Nadat ik bij Joris Kerstboom nog een wens voor Paul had opgeschreven, zijn we samen met Laura naar Aruba terug gevlogen. Laura komt samen met ons kerst en oud op nieuw vieren.







Op momenten dat het slecht gaat zit je ver van elkaar weg. Toch vonden we het heel fijn mama even te steunen en Paul te zien. Tot blogs.


Kerst diner Heart Clinic Aruba : 13 december 2019

$
0
0

Naast het kerst diner van Roos Gerechtsdeurwaarders en Incasso hadden we natuurlijk ook het jaarlijkse etentje van Heart Clinic Aruba. Deze keer op een zeer mooie locatie, namelijk "Quinta del Carmen", dat bekend staat om zijn "court dining". Omdat het die dag regende hadden we toch voor de zekerheid een tafel binnen gereserveerd. 




Doordat de partners ook uitgenodigd waren, konden we goed bijkletsen over alle leuke dingen van het afgelopen jaar. Het is altijd weer leuk elkaar op zo'n ontspannen moment te zien. 




Leuk, klein, enthousiast team dat kantoor houdt op het mooiste plekje van Aruba, namelijk met de zee aan de overkant.



Deze avond even geen recepten uitschrijven of lastige patiënten te woord staan, maar lekker genieten. Dames (en Sandro en Johnny): ik kan nu al niet wachten tot volgend jaar.  Tot blogs.








Welkom op de vlucht naar 2020

$
0
0



Lieve blog lezers. Ik wil jullie allemaal hartelijk danken voor het volgen van mijn weblog het afgelopen jaar. Ik vind het altijd gezellig het nieuws met jullie te delen. Wat begon als verslag voor de achterblijvers in Nederland is uitgegroeid tot volgers over de hele wereld, waaronder familie in Australië, mensen uit België en Aruba en Nederland. 



Ik wens jullie allemaal een hele fijne jaarwisseling en alle goed voor 2020 !!!! Hieronder nog wat leuke foto's van deze maand. Tot 2020 op mijn blog!!!!



Dirk Kuyt tijdens mijn run
mijn nieuwe nummer plaat: Houdoe was al weg en Brabant te lang 




Ex collega op bezoek op Aruba 

ham di pasco op z'n Arubaans


Traditionele gourmet op eerste kerstdag

Bezoek schoonfamilie eerste kerstdag

Venezolaanse ayaca

Malmok runners / Dutch Strong

$
0
0




Om het nieuwe jaar 2020  goed te beginnen, ben ik in januari gestart bij de Malmok Runners. Een super leuke ren groep onder leiding van coach Melvin Dabian (2Fast For You coaching systeem). Voor die tijd rende ik altijd alleen en bijna altijd dezelfde route. Zoals ik een van mijn vorige blogs al schreef ben ik sinds mijn ooghandicap actief gaan hardlopen, onder het motto "carpe diem". Sindsdien heb ik gemerkt dat ook al heb je heel veel pech in je leven, je heel veel voldoening kunt halen uit een leuke hobby. 


De donderdag interval training in het stadion

Toen ik een berichtje stuurde naar coach Melvin om te informeren of er plaats voor mij in de rengroep was, kreeg ik al heel snel een enthousiaste uitnodiging terug. Eigenlijk ben ik toen al gelijk dezelfde week aangesloten . Ik herinner me nog dat de eerste keer een middellange tot lange afstandsloop was op zaterdag van 14 kilometer en dat we gestart zijn bij Alhambra. Het leuke was dat ik meteen werd opgenomen in de groep, die bestaat uit diverse niveaus en leeftijden. Ik ben natuurlijk al 50 en ik zie aan één kant nog maar 3 procent, waardoor ik natuurlijk niet de snelste ben, maar omdat je allemaal één bent, voel je dat niet.

In het midden coach Melvin

Ik werd opgenomen in de "Dutch Strong": een leuke naam voor een fanatiek groepje, met ondermeer Sonja, hierboven op de foto. Hierna zouden nog vele loopjes volgen, totdat helaas half maart het Covid virus uit brak. Nu moeten we even zonder onze coach Melvin doen en alleen. Maar trouw ontvangen we 5 maal per week een trainingsschema, waardoor we toch gemotiveerd blijven.

De eerste race van 2020: de zware Urataka heuvel run

2e prijs in leeftijdscategorie 50-54 bij de Urataka run


Hoe ziet een trainingsweek er uit? Voor mij houdt dit ongeveer 5 tot maximaal 6 keer per week hardlopen in. De week start altijd met een herstel run op maandag van zo'n 6 tot 8 kilometer. Het melkzuur uit de benen proberen te krijgen van de long run van het afgelopen weekend. De start is vroeg, namelijk 04:45 uur, zodat je nog voor het werk kunt rennen. Da's even wennen, maar met de Arubaanse temperaturen wel heerlijk.


Op de dinsdag- en donderdag vindt de training in de middag plaats. De dinsdag vaak bij Eagle Beach en donderdag meestal einde van de dag in het stadion te Dakota. Afgewisseld worden interval trainingen, met ook vaart spel (Fartlek) en vaak na een wedstrijd een circuit training. Om de zoveel weken volgt er een afbouwweek, waarbij de kilometers wat afnemen om het lichaam weer bij te tanken. Voor de interval begint zijn er de "running drills" , zoals met de knieën omhoog, squads etc. en de "striders " (lopen op techniek, meestal 4 maal 100 meter). Geen enkele training is qua omvang en indeling hetzelfde. Soms wordt op afstand/meters gerend, soms op tijd. Bij het laatste zet Melvin ook vaak het piramide spel in, waarbij je begint met lang en telkens korter en sneller loopt als in een piramide. En natuurlijk is er in het weekend een long run.


Laatste training voor aanvang halve marathon, die toen nog door zou gaan 


Hoogtepunt voor mij was het podium bij de RCA run. Ik was toen derde in mijn leeftijdscategorie . Bij de Urataka run was ik tweede, maar toen was ik al naar huis, ervanuitgaande dat ik toch geen prijs gewonnen had. Maar het podium op als beloning van Melvin's trainingen is toch wel heel bijzonder, alhoewel ik besef dat dit natuurlijk niet bij elke race zal zijn. Er zijn zo veel goede snelle rensters in mijn leeftijdsgroep.


RCA run (in roze top)



Op het podium


En natuurlijk als tweede hoogtepunt het oefenen van de halve marathon route. De halve staat al een jaar op mijn bucketlist, maar ging helaas dus niet door. Wie weet, later dit jaar.





In actie tijdens een interval training op de weg 

Een vroege vogel run (04:45 am!)





Ik eindig met een gedicht uit het Runners tijdschrift van deze maand:

"Het gaat er niet om wie wint de strijd. Het gaat niet om de snelste tijd. En niet om een trainingsomvang in een week. Het gaat niet om wie wie verslaat. Of waar je op een ranglijst staat. En ook niet om wie ooit het snelste bleek. Het gaat niet om een finishlijn. Om eerste of laatste te zijn. Je wint medailles, man, je bent bekend! Het gaat niet eens omdat record. Natuurlijk, knap, daar doe je 't voor. Maar het gaat er om dat je een loper bent. Het gaat om de wind in je gezicht. Dat allereerste ochtendlicht. Je loopt, je lijkt de enige op aard. Het gaat om je loopt en voelt. Je weet: zo is mijn lijf bedoeld. Het gaat om gratis, maar toch veel waard. Het gaat om donker, beetje maan. Om 's-ochtends laat, maar toch gegaan. De stad die bijna slaapt, terwijl jij zweeft. Het gaat om zwoegen (dat komt voor). Je overwint jezelf, gaat door. Afzet, landing, weten dat je leeft. Het gaat niet om wie de snelste schoen kan kopen. Het gaat, uiteindelijk, altijd, alleen om lopen".






TOT BLOGS. KEEP ON RUNNING IN A FREE WORLD! 



Viewing all 181 articles
Browse latest View live